ÇAĞDAŞ ASİMİLASYON Engin Erkiner
ÇAĞDAŞ ASİMİLASYON Engin Erkiner
Bütün kavramlar gibi asimilasyon da içerik olarak zamanla değişir. Kelime aynı kalır, içerik değişir. Ek olarak asimilasyonun çeşitleri vardır.
Tam asimilasyon göç eden kişinin yeni toplumda tümüyle erimesidir. Bunun için birkaç kuşak gereklidir ve göç edenle göç edilen toplum arasındaki benzerlikler asimilasyonu hızlandırır. Mesela aynı dini inanca sahip olunması gibi…
Din, kitle kültürünün önemli bileşenidir ve bu nedenle de Müslümanların batı toplumlarına uyumsuzluğundan söz edilir. Bu konuda yıllarca süren yanlış uygulamalardan sonra yeni asimilasyon anlayışına geçilmiş, camiler görünür duruma gelmiştir. İslam artık batı toplumlarının da parçasıdır ama bu İslam başka ülkelerin islamından farklıdır.
Bunu Alevilerde de açık olarak görmek mümkündür.
Kırsal alanda küçük köylerde yaşayanların Aleviliğiyle, büyük kentlerin Aleviliği birbirinden farklıdır. Büyük kentte uzun zamandır yaşayanlar burasının anlayışından kaçınılmaz olarak etkilenirler. Mesela eski dayanışmacılık kaybolur.
Bu etkilenmeyi Kürtlerde de görmek mümkündür.
Gezi direnişi başlangıçta kuşkuyla karşılanmış, çözüm sürecini baltalamak için yapay olarak ortaya çıkarıldığı düşünülmüştü. Bu anlayışa aldırmayan İstanbul’daki Kürtler Gezi’ye katılmış ve kısa sürede Gezi ile ilgili kuşku ortadan kalkmıştı. Başka bir halkla en az 30 yıldır birlikte yaşayıp, ondan etkilenmemek mümkün değildir.
1990’lı yılların başlarında Yazın dergisine yöneltilen başlıca eleştiri, Türkçenin Almanya’da geleceğinin bulunmadığıydı. Dolayısıyla bu dergi de zorunlu olarak kaybolacak, hatırlayan bile olmayacaktı.
Birinci kuşak içine kapanarak Türk olarak kalmış, ikinci kuşak nereye ait olduğunu bilemeden büyümüştü. Üçüncü kuşak ve sonrakiler Alman olacaklardı.
Yaşanılan iletişim devrimiyle farklı bir gelişme ortaya çıkmış, uydu televizyonları evlere girmiş ve dördüncü kuşakta Almanca konuşan Türk milliyetçileri ortaya çıkmıştı. Burada da gerçekleşen bir çeşit asimilasyondur.
Almanca Türkçeyi geriye itmiş ama eskiden de var olan Türk milliyetçiliğini ortadan kaldıramamıştı. Eskiden tek tip asimilasyon vardı ve temelinde önceki toplumla ilişkinin kesilmesi yatardı. Çağdaş asimilasyon ise çok bileşenlidir. Önceki toplumla ilişki kesilmemekte, eskinin ve yeni toplumun değerleri değişik oranlarda birbirine karışmaktadır.
Her durumda asimilasyonun tümüyle dışlanması, kişinin yeni çevresinin değerlerinden etkilenmemesi mümkün değildir. Eskisinden farklı olarak bu etkilenme çok parçalıdır. Yeni toplumun değerleri eskiyi büyük oranda yok etmemekte, onunla değişik düzeylerde bütünleşmektedir.
Asimilasyon eskiden tek tipti. Çağdaş asimilasyon ise çok çeşitlidir.